Agronas Sp. Z o.o.
ul. ¯eromskiego 83, 62-600 Ko³o
Dodano: 2024-05-20 Wyka ozima to ro¶lina str±czkowa, której uprawa, zyskuje coraz wiêksz± popularno¶æ. Powodem tego jest m.in. jej uniwersalno¶æ, która pozwala na wszechstronne wykorzystanie w rolnictwie. Wyka ozima sprawdza siê jako ro¶lina pastewna, ale tak¿e mo¿e byæ uprawiana na zielon± masê czy na nasiona. Co j± dok³adnie charakteryzuje? Jakie s± mo¿liwo¶ci uprawy w polskim klimacie? Na te pytania odpowiadamy w niniejszym wpisie.
Wyka ozima to jednoroczna ro¶lina str±czkowa nale¿±ca do rodziny bobowatych. Wyró¿nia siê du¿ym wzrostem i silnym systemem korzeniowym, co pozwala jej na efektywne pobieranie sk³adników od¿ywczych z gleby. Jej li¶cie s± pierzaste, a kwiaty niepozorne, o barwie fioletowej lub bia³ej. Owoce wyki ozimej to str±ki zawieraj±ce nasiona, które mog± byæ wykorzystane zarówno jako pasza dla zwierz±t, jak i jako zielony nawóz.
Wyka ozima jest ceniona przede wszystkim jako ro¶lina poplonowa, która poprawia strukturê gleby i wp³ywa korzystnie na plonowanie nastêpnych upraw. Dziêki swoim w³a¶ciwo¶ciom azotono¶nym mo¿e zast±piæ czê¶æ nawozów mineralnych stosowanych w rolnictwie. Ponadto wyka ozima jest wykorzystywana jako pasza dla zwierz±t, zw³aszcza dla byd³a i trzody chlewnej, ze wzglêdu na wysok± zawarto¶æ bia³ka w nasionach.
Wyka ozima jest ro¶lin± odporn± na niskie temperatury, co sprawia, ¿e mo¿e byæ uprawiana równie¿ w ch³odniejszych rejonach Polski. Wymaga jednak odpowiednich warunków glebowych oraz ochrony przed chorobami i szkodnikami. Najlepsze efekty uprawy osi±ga na glebach ¿yznych, próchniczych i przepuszczalnych. Jej uprawa jest mo¿liwa zarówno w systemie konwencjonalnym, jak i ekologicznym.
Uprawa wyki ozimej przynosi wiele korzy¶ci dla rolnictwa, zarówno pod wzglêdem ekonomicznym, jak i ekologicznym. Ro¶lina ta poprawia strukturê gleby, wp³ywa korzystnie na plonowanie nastêpnych upraw oraz ogranicza potrzebê stosowania nawozów azotowych. Ponadto wyka ozima jest ¼ród³em warto¶ciowego bia³ka dla zwierz±t gospodarskich, co mo¿e przyczyniæ siê do obni¿enia kosztów produkcji pasz.