Tymotka łąkowa

Tymotka łąkowa może osiągać wysokość od 80 do 150 cm. Wytwarza niewielka masę korzeniową, która jest skupiona przy wierzchniej warstwie darni. Jej system korzeniowy jest wiązkowy, a korzenie przybyszowe mogą wrastać na głębokość około 75 cm. Jej źdźbła są proste, sztywne oraz gładkie, a u podstawy mają zgrubienia w kształcie cebulki. Liście są w pączku zwinięte, a po rozwinięciu mają kształt lancetowaty oraz są matowe, szorstkie i mają szarozielony kolor. Tymotka wytwarza kłosokształtną wiechę, która jest szorstka i może osiągać długość od 2 do 30 cm. Ma ona grubość około 1 cm i zwęża się na szczycie. Jej kłoski są jednokwiatowe, krótkie i mają ościste wyrostki. Wytwarza nasiona, które po dojrzeniu bardzo łatwo wypadają z plewek, co może prowadzić do dużych strat na plantacjach nasiennych. Strawność runi, w której rośnie tymotka wynosi 65-75%, a defoliacja runi, czyli pozbawienie roślin liści, w początkowej fazie kłoszenia pędów prowadzi do uzyskania paszy o bardzo wysokiej jakości, wtedy też jest najchętniej zjadana przez zwierzęta. Jest trawą słodką, ponieważ w swoich składzie zawiera duże ilości cukrów rozpuszczalnych w wodzie. Dodatkowo kumuluje niewielkie ilości azotu azotanowego i dzięki temu nie szkodzi zwierzętom, które ją zjadają Ma również bardzo dobry skład mineralny. Jest to trawa powolnie odrastającą, rozpoczynającą wegetację na wiosnę i kwitnąca od czerwca do sierpnia.